Vaas Sheurich INKA

Vaas Scheurich INKA, West Germany, jaar ca. 1970.

In goede staat, hoog 22,5 cm.

Bijzonderheden: Alois Scheurich en zijn neef Fridolin Greulich richtten in 1928 een groothandel in glas, porselein en keramiek op in Schneeberg bij Amorbach. In 1938 vestigde Scheurich zich in Kleinheubach (70 kilometer ten zuidoosten van Frankfurt). In 1948 begon men met de fabricage van huishoudkeramiek. In 1954 stopte Scheurich met de groothandelsactiviteiten en richtte zich helemaal op het zelf vervaardigen van keramiek. Aanvankelijk maakten ze vooral bowlschalen en asbakken, maar ze stapten al snel over op vazen en bloempotten.

Scheurich maakt(e) vooral vazen en bloempotten, maar heeft daarnaast ook onder andere asbakken, spaarvarkens, kaarsenstandaards, bierpullen, buffetklokken, wandreliëfs en kerstboomhouders geproduceerd. Scheurich heeft, een enkele uitzondering daargelaten, geen keukenklokken of lampvoeten gemaakt.

Scheurichs hegemonie begon aan het eind van de jaren zestig. Scheurich hield zijn prijzen laag en gecombineerd met in de smaak vallende designs zorgde dat voor een miljoenenomzet. De strategie van Scheurich daarbij was even simpel als doeltreffend: dezelfde modellen werden telkens van andere decoraties voorzien. De ontwerpen werden twee maal per jaar aan de veranderende smaak van het publiek aangepast.

De meest succesvolle vaasmodellen zijn er in tientallen glazuuruitvoeringen (decors). Heinz Siery ontwierp vaasmodel 271-22 in 1959 en die ging decennialang met de mode mee. Een andere belangrijk designer voor de vormen was A. Seidel. De belangrijkste designer voor de glazuren was Oswald Kleudgen.

Enkele bekende motieven zijn Montignac (1972-1973; handgeschilderd), Amsterdam (uienmotief/Zwiebeldekor; 1974-1975), Fabiola (donkerbruin-rood overloopglazuur) en Jura (fossielen-/slakkenmotief).

Sommige designs werden speciaal voor exportdoeleinden gemaakt; op de bodem van die vazen staat geen West Germany, maar 'foreign'. Toch kwamen ook vazen met 'foreign' op de thuismarkt terecht.

De vazen werden bij 1000 graden gebakken en kwamen uit gietvormen. De meest extreme glazuren en patronen bleven in West-Duitsland. Rode en oranje vazen werden het beste verkocht. Gele en paarse minder. Grote vloervazen kostten 40-50 Deutsche Mark (20-25 euro) per stuk en waren te koop in de warenhuizen Karstadt en Kaufhof. Van elke vaas zijn minstens 500 stuks vervaardigd.